Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym programistą, czy początkującym, Python to świetny język do nauki. Jest darmowy, łatwy w użyciu i czyta się go jak prawdziwy angielski.
Python jest powszechnie używanym językiem do tworzenia stron internetowych, automatyzacji zadań i analizy danych. Jest również używany przez wielu nieprogramistów, takich jak księgowi i naukowcy, do różnych codziennych zadań.
Podstawy
Python jest bardzo popularnym językiem programowania i jednym z pierwszych języków, jakich uczy się wielu nowych programistów. Jest to język ogólnego przeznaczenia, który można wykorzystać do tworzenia oprogramowania i stron internetowych, nauki o danych, automatyzacji i innych zastosowań.
Python jest potężnym i elastycznym językiem programowania z silnym ekosystemem bibliotek własnych i zewnętrznych. Oferuje wysokopoziomowe struktury danych, dynamiczne typowanie i dynamiczne wiązanie. Jego składnia podkreśla czytelność i zmniejsza koszty utrzymania programu.
Zmienne
Zmienne to miejsca w pamięci używane do przechowywania danych w programie Pythona. Mogą zawierać różne typy danych, takie jak liczby całkowite, dziesiętne lub znaki.
Są tworzone automatycznie, gdy przypisujesz im wartość. Składają się z dwóch części: etykiety i wartości.
Możesz używać zmiennych, aby odwoływać się do tej samej wartości w całym skrypcie. Jest to sposób na ograniczenie powtarzania informacji w kodzie i zaoszczędzenie miejsca w pamięci.
Identyfikatory w języku Python muszą zaczynać się od liter (A-Z/a-z), cyfr (0-9) i znaku podkreślenia (_). Pierwszy znak nazwy nie może być liczbą i nie powinieneś włączać żadnych zarezerwowanych słów jako części identyfikatora.
Funkcje
Funkcje są potężnym narzędziem w Pythonie. Tworzą bloki kodu wielokrotnego użytku i pomagają organizować programy.
Funkcje mogą być dynamicznie tworzone lub niszczone, przechowywane w strukturach danych i używane jako argumenty innych funkcji. Mogą być również używane jako wartości zwracane.
W Pythonie są obywatelami pierwszej kategorii, co oznacza, że są traktowane tak samo jak liczby, łańcuchy, listy, krotki, moduły i inne. Ponadto mogą być dekorowane funkcjami pomocniczymi i domknięciami. Ta praktyka pomaga tworzyć czystsze i bardziej czytelne programy.
Operatory
Python obsługuje wiele operatorów. Można ich używać do operacji arytmetycznych, porównawczych i logicznych.
Operatory arytmetyczne: Operatory te wykonują obliczenia matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. W Pythonie 3.x zwracają również wynik zmiennoprzecinkowy.
Operatory te dodają lub odejmują wartości, a następnie przypisują wynik do lewego operandu. Można ich również użyć do porównania dwóch wartości i określenia relacji między nimi.
Seria
Seria jest jednym z najbardziej popularnych typów danych w Pythonie. Reprezentują sekwencje znaków i są niezmienne.
W tym poradniku dowiesz się, jak używać łańcuchów, aby uzyskać dostęp do ich fragmentów, manipulować ich danymi i ponownie je przypisywać. Poznasz również kilka najpopularniejszych operatorów łańcuchowych.
Aby uzyskać dostęp do konkretnego znaku w łańcuchu, możemy użyć jego indeksu, zaczynając od 0. Możemy również wycinać zakres znaków, używając nawiasów kwadratowych, aby uzyskać podłańcuch.
Wprowadzenie
Wprowadzenie przez użytkownika jest jednym z najważniejszych aspektów programowania. Bez niego nie można tworzyć interaktywnych programów.
Python oferuje kilka sposobów pobierania danych wejściowych od użytkowników. Obejmuje to uruchamianie poleceń w terminalu, przechowywanie zmiennych i zapisywanie danych wejściowych użytkownika do plików tekstowych.
Funkcja input odczytuje dane wejściowe od użytkownika na konsoli i zwraca je. Może być również użyta do drukowania na ekranie komunikatów, w których użytkownik jest proszony o podanie danych.
Wyjście
Python ma wbudowaną funkcję print, która umożliwia wyświetlanie danych wyjściowych na konsoli. Jest to powszechny sposób, w jaki programy wyświetlają komunikaty i wyniki swoim użytkownikom.
Do funkcji print można przekazywać różne typy danych, od prostych wartości łańcuchowych po złożone obiekty, takie jak listy i słowniki. Funkcja ta przyjmuje również szereg specjalnych argumentów słownych, które zapewniają niewielką kontrolę nad formatem danych wyjściowych.
Domyślnie obiekty są oddzielane znakiem spacji, ale możesz użyć sep, aby określić inny separator. Pozwala to uniknąć wyświetlania tej samej rzeczy w dwóch kolejnych liniach, co jest częstym problemem przy stosowaniu print.
