Hypertext markup language to język programowania, który służy do tworzenia stron internetowych. Opisuje strukturę dokumentu, a także daje przeglądarce wskazówki dotyczące jego prezentacji.
Strona HTML składa się z serii znaczników ujętych w nawiasy kątowe. Każdy znacznik zawiera zestaw atrybutów.
Hypertext markup language
Co oznacza html?
Hypertext markup language (HTML) to język komputerowy używany do tworzenia stron internetowych. Opiera się na standardowym uogólnionym języku znaczników (SGML) i wykorzystuje znaczniki oraz atrybuty do wyświetlania tekstu, linków i obrazów w sieci.
Konsorcjum World Wide Web (W3C) przyjęło HTML jako podstawowy format opisu stron internetowych i jest on obsługiwany przez wszystkie główne przeglądarki internetowe. Inne technologie używane do opisywania wyglądu i zachowania strony internetowej to CSS i JavaScript.
HTML został stworzony w 1990 roku przez fizyka Tima Berners-Lee w CERN, Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych. Pierwotnie został opracowany, aby pomóc naukowcom z CERN-u w dzieleniu się dokumentami i umożliwić użytkownikom poruszanie się po sieci za pomocą specjalnego tekstu zwanego hiperłączami. Konsorcjum World Wide Web kontynuuje rozwój HTML, aby sprostać swoim celom i wymaganiom. Połączyło również wersje HTML i XHTML w jedną specyfikację – HTML 5.x.
HTML to język znaczników służący do tworzenia stron internetowych.
HTML to skrót od Hypertext Markup Language i jest używany przez projektantów stron internetowych do tworzenia stron. Jest to standardowy sposób budowania i strukturyzowania stron przy użyciu znaczników (liter), które informują przeglądarkę, gdzie dany element się zaczyna i kończy.
Język ten może być łączony z kaskadowymi arkuszami stylów i JavaScriptem w celu tworzenia większości treści internetowych. Obsługuje również aplikacje internetowe i jest standardowym sposobem tworzenia i wyświetlania stron w Internecie.
Zależnie od rodzaju informacji strona internetowa może być statyczna lub dynamiczna. Strony statyczne są przechowywane w pliku tekstowym i są pobierane przez przeglądarkę internetową, gdy użytkownik ich zażąda.
Często użytkownik będzie musiał napisać kilka różnych plików HTML odpowiadających różnym stronom witryny. Podczas tego procesu będzie musiał również utworzyć linię DOCTYPE, która opisuje, jaką wersję HTML napisał, aby przeglądarka internetowa wiedziała, czego się spodziewać, kiedy odczyta każdy plik.
HTML jest językiem programowania.
HTML jest językiem znaczników, który opisuje strukturę stron internetowych. Może być używany z takimi technologiami jak kaskadowe arkusze stylów i języki skryptowe, takie jak JavaScript, do tworzenia złożonych stron internetowych.
W przeciwieństwie do innych języków programowania, HTML nie wymaga użycia kodu. Używa prostego znacznika do opisywania elementów dokumentu i ich atrybutów, nie daje możliwości manipulowania danymi ani ich przetwarzania.
Jeśli chcesz wykonywać funkcje takie jak dodawanie, mnożenie, warunki if-else, instrukcje return lub inne logiczne działania, musisz pisać programy w języku imperatywnym.
Jednakże wielu programistów uważa, że HTML jest językiem programowania kompletnym pod względem Turinga. Oznacza to, że można go używać do emulacji maszyny Turinga, czyli do wykonywania poleceń i zmiany stanów systemu w odpowiedzi na dane wejściowe.
HTML to język znaczników służący do wyświetlania stron internetowych.
HTML to język znaczników używany do wyświetlania stron internetowych w przeglądarce. Jest to standardowy język wyświetlania dokumentów w sieci World Wide Web (WWW).
HTML może być łączony z kaskadowymi arkuszami stylów (CSS) i językami skryptowymi, takimi jak JavaScript, w celu dodania funkcji takich jak grafika, dźwięk i wideo. Ma jednak ograniczenia, jeśli chodzi o w pełni responsywne komponenty.
W początkach istnienia języka HTML jego twórcy wyobrażali go sobie jako język semantyczny, pozbawiony szczegółów prezentacyjnych, chociaż praktyczne zastosowania spowodowały wprowadzenie do języka wielu elementów i atrybutów prezentacyjnych.
HTML jest oparty na SGML, międzynarodowym standardzie [ISO 8879:1986 (SGML)] służącym do oznaczania tekstu w jednostki strukturalne, takie jak akapity, poziomy nagłówków i listy. Opis znaczników HTML z 1992 roku zawiera znaczniki semantyczne dla akapitów, do sześciu poziomów nagłówków i struktur listowych kilku typów.
